ตอนพิเศษ คิมบอม-โยทะกา 8 (ฟิคmean)

          “ ฮึก...พี่รักโย บอกเท่าไหร่ก็ไม่เคยเชื่อ พี่รักโย รักอยู่แค่คนเดียว จะปฏิเสธพี่ไปเพื่ออะไร!!” คิมบอมบอกด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ

          “ ไม่จริง! ไม่เชื่อ!” โยทะกาตั้งท่าไม่เชื่ออย่างเดียว

          “ หึ! ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ แต่ยังไงพี่จะไม่หย่า! ไม่มีวัน!”

          “ ไม่! หยุดนะ!” โยทะกาพยายามจะดิ้น ก็กระชากเสื้อผ้าโยออกหมดจนร่างกายปราศจากเสื้อผ้า ผิวของโยที่มีความขาว จึงปรากฎร่องรอยสีแดง ๆ เต็มไปหมด

          “ พี่รักโย รักจนจะคลั่งตายอยู่แล้ว ตลอดเวลาที่โยหายไป พี่ไม่เคยมีอะไรกับใคร! ไม่เคยสักนิด ต่อจากนี้พี่ขอคุ้มเลยนะ!” คำพูดขอคิมบอม สร้างความงงงวยให้กับโยมาก แต่โยก็ไม่ได้มีเวลาคิดอะไรกับคำพูดนั้นได้นานเท่าไหร่ เนื่อจาก ริมฝีปากหนาของคิมบอมก้มลงครอบครองความหวานจากริมฝีปากของร่างเล็กทันที

          “ อุ๊บ!” โยทะกาพยายามดิ้น แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นจากแรงปรารถนาของคิมบอม คิมบอมล่ะริมฝีปากออกมา เมื่อจูบจนพอใจแล้ว ก่อนจะค่อยๆก้มลงจูบไปทั่วสัดส่วนของเอวบาง

          “ พี่รักโยนะ” คิมบอมค่อยๆไล้ริมฝีปากจูบลงต้นขาเนียนของโยทะกาขึ้นมาเรื่อยๆ ทั้งแต่น่องจนถึงต้นขาเนียน โยทะกาพยายามดิ้น แต่เรี่ยวแรงของโยและคิมบอมต่างกัน โยจึงสู้ไม่ได้

          “ ไม่นะคุณ ไม่นะ...มัน...อือ..หยุด!...หยุดนะ...อือ” โยเบิกตากว้างเมื่อคิมบอมก้มหน้าลงครอบครองใจกลางลำตัวของโยทะกาอย่างหื่นกระหาย คิมบอมทั้งเลียทั้งจูบจนร่างกายของโยสั่นไปหมด โยพยายามจะดันศีรษะของร่างสูงออกจากบริเวณนั้น แต่ทว่าคิมบอมไม่ยอม กลับพยายามดูดเลียอย่างพึงใจ

          ตั้งแต่สมัยที่คบกัน มีอะไรกันก็หลายครั้ง แต่ทว่าคิมบอมไม่เคยทำแบบนี้ให้โยทะกาเลยสักครั้ง ไม่มีการเล้าโลมใดๆ เพราะคิมบอมอ้างเรื่องความสะอาด แต่ทว่าหนนี้คิมบอมกลับยอมทำ โยทะกาจึงอดที่จะตกตะลึงไม่ได้

          “ ไม่ไหว..ฮึก...หยุดครับ...ฮึก...ไม่เอา” ยิ่งพยายามดิ้นเท่าไหร่ คิมบอมก็ยิ่งครอบครองแก่นกายนั้นด้วยความปรารถนา ไม่ยอมละริมฝีปากออกแต่อย่างใด ยิ่งดิ้นคิมบอมก็ยิ่งเร่งจังหวะของริมฝีปาก

          “ ฮึก...ไม่....ไม่ไหว....อ๊ากกกกก” สุดท้ายแล้วโยทะกาก็ปลดปล่อยความธารน้ำรักของตนออกมา แต่โยก็ต้องตกใจหนักกว่าเก่าเมื่อคิมบอมกลับดูดกลืนเข้าไปจนหมด

          “ ฮึก...คะ...คุณคิมบอม....กินไปทำไม..ฮึก” โยทะกาอดที่จะตกใจไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนี้ร่างกายของโยทะกาสั่นสะท้าน และเหนื่อยหอบอย่างจับได้

          “ หึ! ไม่คิดว่าจะหวานแบบนี้ ขออีกรอบได้ไหม” คิมบอมเอ่ยหน้าตาย แต่โยทะกาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

          “ ไม่นะคุณ ไม่เอานะ!”

          “ ห้ามเรียกว่าคุณ ถ้าโยเรียกคุณเมื่อไหร่ คืนนี้ก็ไม่ต้องนอน!” คิมบอมเกลียดคำว่าคุณคิมบอม เกลียดทุกครั้งที่มันออกมาจากปากของโยทะกา

          “ แต่...”

          “ ไม่มีแต่ครับ...” คิมบอมเอ่ยแค่นั้นก่อนก้มลงไปเล่นงานกับแก่นกายสีขาวที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อ เพราะการกระทำของคิมบอมเมื่อครู่ ตอนนี้โยทะกาแดงไปทั้งตัว แน่นอนคิมบอมชอบแบบนี้เอาซะมากๆ

          “ ฮึก! ไม่นะ....ฮึก...ไม่เอาแล้ว พะ...พี่คิมบอม..”

          “ ฮึก...ฮือๆ...พี่...ฮึก” โยทะกาน้ำตาซึมเพราะคิมบอมไม่ยอมหยุดง่ายๆ ร่างกายของโยทะกาบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน จากตอนแรกที่ต่อต้าน แต่สุดท้ายก็ต้องยอมอย่างช่วยไม่ได้

          โยทะกาปลดปล่อยออกมาอีกหลายครั้ง แต่ทว่าคิมบอมก็ไม่มีทีท่าที่จะพอแต่อย่างใด จากตอนแรกที่เต็มไปด้วยความเสียว ตอนนี้เริ่มเจ็บและแสบไปทั่วทั้งแก่นกายแล้ว

          “ ฮึก...”

          “ ไม่ร้องนะครับ คืนนี้ยังอีกยาว” คิมบอมที่พอใจกับแก่นกายเล็กของโยทะกาแล้ว ก็ยันตัวขึ้นมาเพื่อปาดน้ำตาออกจากใบหน้าที่ตนแสนรักแสนหลงนั้นเบาๆ

          “ ฮึก...ไม่เอาได้ไหม”

          “ ไม่ครับ โยจุดอารมณ์ของพี่ติด และมันก็คงไม่ลงง่ายๆ”

          “ ฮึก....” โยทะกาไม่มีเรี่ยวแรงใดๆแล้ว ทั้งๆที่โดนคิมบอมจับนอนหันหลัง พร้อมกับเอาหมอนรองสะโพกเอาไว้เตรียมพร้อมอย่างดี 

          “ ตาพี่แล้วนะ”

          “ ฮึก....ทำอะไร....อ๊ะ!” โยทะกาที่ตอนนี้ได้แต่ยินยอมรับสถานะของตนเอง และเตรียมพร้อมรับบทรักจากคิมบอมเต็วที่ แต่กลับต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อร่างเล็กมีความรู้สึกถึงความเสียวและเปียกชื้นที่ช่องทางหลัง

          “ พี่ไม่มีเจลหล่อลื่น...จุ๊บ...” คิมบอมกดจูบและใช้เรียวลิ้นของตนเองเลียบริเวณช่องทางหลัง และสอดเข้าไปในรูสวาทอย่างหยาบโลน โยทะกาที่นอนคว่ำอยู่ได้แต่กำผ้าปูที่นอนแน่น

          วันนี้คิมบอมทำโยทะกาอึ้งและตกใจไปหลายรอบแล้ว

          “ ฮึก...ไม่เอา....มันไม่ดี...ฮึก” โยทะกาพยายามร้องห้าม แต่ทว่าคิมบอมก็ไม่ฟัง เมื่อเลียได้เต็มที่และพอใจแล้ว ช่องทางรักของร่างเล็กพร้อมแล้ว ร่างสูงก็จับเอวของโยทะกาเอาไว้แน่น พร้อมกับจ่อแก่นกายของตนไว้ตรงปากทาง คิมบอมยึดขาร่างเล็กไว้แน่น ก่อนจะค่อยๆสอดแก่นกายของตนเข้าไป

          “ ฮึก....ฮือ...เจ็บนะ! ฮึก” โยทะกาพยายามดันตัวเองออกจากแก่นกายที่โตเต็มที่ของคิมบอมเพราะความเจ็บ แต่ทว่าคิมบอมก็ยึดขาเล็กและสะโพกของโยทะกาเอาไว้แน่น พร้อมกับค่อยๆดันแก่นกายเข้าออก โดยไม่รีรอหรือฟังเสียงร้องใดๆจากร่างเล็ก

          “ ฮึก...ฮือ....” โยทะกากำผ้าปูที่นอนที่หลุดออกมาจากการระบายความเจ็บและความเสียวของโยทะกาทั้งน้ำตา

          “ ซี๊ด...สุดยอดเลยนะครับโยของพี่” คิมบอมแทงเข้าออกและคว้านไปมาอย่างติดใจ ก่อนจะถอนแก่นกายนั้นออกมาครึ่งลำ และสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดโคนด้วยความชำนาญ

          “ ฮึก...อ๊ะ...เบาๆ...ฮึก” โยทะกาแทบไม่ได้ควบคุมจังหวะใดๆได้เลย เพราะคิมบอมเองก็ยึดขาเอาไว้แน่น พร้อมกับกระแทกเข้าออกจนเตียงสั่นไปหมด

          “ ซี๊ด....อ๊า...ไม่ไหวแล้ว...” คิมบอมเอ่ย เมื่อรู้ว่าตอนนี้ตนเองกำลังจะปล่อยปล่อยหยาดน้ำรักแล้ว ก็รีบเร่งจังหวะขึ้นหนักกว่าเดิมจนร่างกายของโยทะกาสั่นคลอไปหมด

          “ ฮึก...เบา....อ๊ะ!...ฮึก...อ๊ะ” และเมื่อความปรารถนาแล่นถึงขีดสุด คิมบอม กดแก่นกายเข้าไปจนมิดด้ามและลึกที่สุด ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมา

          “ อ๊ะ อ๊า!!!” หยาดน้ำรักมากมายถูกปลดปล่อยเข้าไปภายในช่องทางหลังจนหมด โยทะการู้สึกร้อนวูบไปทั่วช่วงล่าง อาจจะมีน้ำรักบางส่วนที่เล็ดลอดออกมา เพราะกักเก็บไว้ไม่หมด

          “ เฮือก...แฮกๆ” โยทะกาถึงกับทิ้งตัวลงบนหมอนอย่างอ่อนแรง เมื่อคิมบอมปลดปล่อยออกมาหมดแล้ว ร่างเล็กไม่ได้เสร็จตามคิมบอมแต่อย่างใด เนื่องจากน้ำรักของของตน แทบจะหมดไปจากการใช้ริมฝีปากของคิมบอมแล้ว

          “ ครั้งที่แล้วโยกินยาคุม ครั้งนี้พี่ไม่ยอมให้โยได้กินมันง่ายๆหรอก!”

          “ พี่รู้!” โยทะกาตกใจ

          “ หึ! ทำไมพี่จะไม่รู้ แต่ต่อจากวันนี้ พี่ไม่ยอมให้โยกินง่ายๆหรอก กินแล้วไง พี่จะทำใหม่ ถ้ากิน พี่ก็จะทำอยู่แบบนี้ล่ะ ให้มันรู้กันไปว่ายาคุม กับน้ำยาของพี่ อันไหนมันจะแน่กว่ากัน!”

          “ ฮึก...พี่นี่มัน!”

          “ หึ! พักพอแล้วล่ะ พี่ต่อนะ” คิมบอมเอ่ย ในขณะที่แก่นกายเริ่มจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง และโยทะกาก็รับรู้ได้ เนื่องจากคิมบอมยังไม่ยอมถอดแก่นกายออกแต่อย่างใด

          “ ไม่!! ไม่เอาแล้ว!!” และบทรักก็บรรเลงไปตลอดทั้งคืน