วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

บทที่45: คุณหมอ คุณครู (ฟิคmean)

“ ไม่..ฮึกไม่ได้อือ!” จูเนียร์หลับตาปี๋ เมื่อลิ้นหนาเริ่มไล้เลียยอดอกของตนเองอย่างหื่นกระหายร่างเพรียวกำหมอนแน่นเพราะไม่รู้จะไประบายความเสียวตรงไหน

“ อื้มยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ” เจบีรำพึง ก่อนจะค่อยๆปลดปราการชิ้นสุดท้ายของจูเนียร์ออก

“ บีฮึก….มะไม่อื้อ จูเนียร์พยายามเกร็งหน้าขาของตัวเองแน่นพยายามขาคู่ไม่ยอมแยกออก ไม่ยอมให้เจบีได้แทรกตรงกลางง่ายๆ

“ อย่าดื้อสิเนียร์!!” เจบีเอ่ยด้วยความหงุดหงิด

“ ไม่ได้นะฮึกเนียร์มีสอนฮึก..ต้องสอนเด็ก” จูเนียร์รู้ว่าลองได้มี พรุ่งนี้จูเนียร์ต้องเดินไม่ไหวแน่ๆ แล้วใครจะไปสอนล่ะ

“ ไม่ต้องไปหรอก….เพราะยังไงก็ไม่ได้สอนต่ออยู่แล้ว!” เจบีพูดด้วยความโมโห ทั้งๆที่ความจริงไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ยิ่งพูดแบบนี้จูเนียร์ยิ่งขัดขืนเข้าไปใหญ่

“ ปล่อยนะฮึกปล่อย!สิ!” จูเนียร์ดิ้นแรงมาก มือไม้ปัดป่ายไปหมด จนเจบีต้องจับมือมารวบไว้ก่อนจะมัดด้วยเข็มขัดของตนเอง

“ ปล่อยฮึกปล่อยเดี๋ยวนี้!” จูเนียร์ไม่ยอมให้เจบีได้แรกเข้ามาอยู่ระหว่างขาง่ายๆ
“ ดื้อหรอเนียร์ได้!” เจบีก้มตัวลงต่ำก่อนจะไล้ลิ้นไปทั่วขาอ่อนของร่างเพรียว จูเนียร์ขืนตัวหนีด้วยความเสี่ยวซ่าน

“ อ๊ะไม่อืออย่าอะเจบี!” เจบีไล้ลิ้นมาจนถึงแก่นกลางของร่างเพรียวก่อนจะครอบครองมันทันที จูเนียร์บิดกายด้วยความเสียวซ่าน มันร้อนผ่าวไปหมดจนน้ำตาไหลออกมา

“ อือ… อ๊ะอย่าเลียอ๊าบี” ร่างกายจูเนียร์แทบบิดไปทั้งตัว เมื่อจู่ๆเจบีก็เร่งปลายลิ้นและดูดดันจนใบหน้าร่างเพรียวบิดเบี้ยวไปหมดเพราะความเสียว

“ หึ!” เหมือนได้จังหวะ เจบีรีบใช้มือแยกเรียวขาออกจากกันแล้วยกขึ้นพาดบ่าตนเอง จูเนียร์เบิกตากว้าง

“ จ๊วบเสร็จล่ะที่รัก” เจบีละออกมาจากแก่นกายร่างเพรียวแล้วฉีกยิ้ม จูเนียร์เสียรู้ซะแล้ว!

“ บีฮึกไม่..อ๊ะ” เจบียกร่างกายจูเนียร์พลิกคว่ำก่อนจะดันสะโพกขึ้นร่างเพรียวขึ้นมา มือหนาแหวกก้นร่างเพรียวออกเผยให้เห็นช่องทางหลังสีหวานที่เจบีไม่ได้สัมผัสมานาน

“ อือเจบีไม่!...อย่า!....อ๊า” เจบีไล้ลิ้นลงสำรวจช่องทางนั้นจนเปียกชุมไปหมดจูเนียร์กลัวตัวเองจะส่งเสียงร้องดังไปก็ฟุบหน้าลงกับหมอนพร้อมกับกัดหมอนแน่นเพื่อระบายความเสียวนี้

“ ฮึกบีฮือๆ

“ พร้อมนะที่รัก

“ อ๊าเจ็บฮึก….เจ็บ!” จูเนียร์ร้องเมื่อเจบีเสียบแก่นกายตัวเองเข้ามาได้ครึ่งหนึ่ง จูเนียร์ได้แต่สะดุ้งแล้วหลับตาแน่น พยายามกลั้นเสียงของตนเองไม่ให้เล็ดลอดออกไปมากนัก เพราะกลัวบ้านหลังอื่นๆจะได้ยิน

“ ทนนะครับทนนะนิดเดียว” เจบีกดแก่นกายลงไปอีกครั้งจนสุดด้าม เจบีกำมือแน่น เพราะภายในร่างเพรียวรัดแก่นกายเจบีแน่นไปหมด จนอยากจะจับมากระแทกแรงๆ

“ ฮึกหมดหมดยัง” จูเนียร์ถามเสียงแหบ

“ หมดแล้วครับ

“ ฮึก…” เหมือนเจบีจะแช่ค้างไว้ให้ร่างกายจูเนียร์ได้ปรับตัว แต่ภายในจูเนียร์รัดแน่นมากจนเจบีทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

“ ไม่ไหวแล้วขอโทษนะเนียร์

“ ฮึกบะบี….อ๊ะแรงแรงไป” จูเนียร์หัวสั่นไปหมดเพราะเจบีเริ่มขยับแก่นกายรัวและเร็วมากขึ้น

“ ซี๊ดสุดยอดเลยเนียร์อ๊า…”

“ บีพออ๊าไม่ไหวฮึกไม่ไหวแล้ว” ภายในจูเนียร์รัดแรงมากขึ้น เจบีก็กดย้ำๆมากขึ้น ก่อนจะเร่งจังหวะทั้งคู่ และไปถึงจุดสิ้นสุด ร่างเพรียวก็เกร็งตัวและปลดปล่อยออกมามามาย

“ อ๊าอีกนิด….อ๊ะอ๊ากกก” และเจบีก็เริ่มเร่งจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆ กระแทกแก่นกายเข้าไปสุดและออกเกือบสุดก่อนจะทะแทกไปใหม่ แล้วปลดปล่อยออกมาจนร่างกายจูเนียร์ร้อนวูบขึ้นทันที

“ ซี๊ด…” เหมือนเจบีจะปลดปล่อยออกมาเยอะเป็นพิเศษ และไม่ยอมปล่อยด้านนอกด้วย ได้แต่ปล่อยเข้าด้านในของจูเนียร์จนหมด แอบมีทะลักออกมาเล็กน้อยเพราะเจบีไม่ได้ปลดปล่อยนานแล้ว

“ พอพอนะ…” จูเนียร์พยายามดันร่างกายของเจบีออก

“ ฮึกไม่พอหรอกครับเราไม่ได้มีอะไรกันมานานแล้วเนียร์ก็มาทิ้งไปอีก เพราะฉะนั้น…”

“ อ๊ะเจบี!” จูเนียร์ตกใจเมื่อจู่ๆร่างกายเจบีก็ตื่นตัวขึ้นมาอีกแล้ว

“ ก็อย่านอนเลย” และบทรักอีกนับสิบบทก็เริ่มต้นขึ้นทันที ทั้งคู่เริ่มมีอะไรกันตั้งแต่ตะวันใกล้ชิงพลบ จนตะวันเริ่มทอแสง กว่าจะจบลง ทั้งคู่หมดเรี่ยวแรงและหลับลงไปในเช้าวันใหม่ทันที