วันเสาร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

ตอนพิเศษ คิมบอม-โยทะกา 8 (ฟิคmean)



          ฮึก...พี่รักโย บอกเท่าไหร่ก็ไม่เคยเชื่อ พี่รักโย รักอยู่แค่คนเดียว จะปฏิเสธพี่ไปเพื่ออะไร!!” คิมบอมบอกด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ

          ไม่จริง! ไม่เชื่อ!” โยทะกาตั้งท่าไม่เชื่ออย่างเดียว

          หึ! ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ แต่ยังไงพี่จะไม่หย่า! ไม่มีวัน!”

          ไม่! หยุดนะ!” โยทะกาพยายามจะดิ้น ก็กระชากเสื้อผ้าโยออกหมดจนร่างกายปราศจากเสื้อผ้า ผิวของโยที่มีความขาว จึงปรากฎร่องรอยสีแดง ๆ เต็มไปหมด

          พี่รักโย รักจนจะคลั่งตายอยู่แล้ว ตลอดเวลาที่โยหายไป พี่ไม่เคยมีอะไรกับใคร! ไม่เคยสักนิด ต่อจากนี้พี่ขอคุ้มเลยนะ!” คำพูดขอคิมบอม สร้างความงงงวยให้กับโยมาก แต่โยก็ไม่ได้มีเวลาคิดอะไรกับคำพูดนั้นได้นานเท่าไหร่ เนื่อจาก ริมฝีปากหนาของคิมบอมก้มลงครอบครองความหวานจากริมฝีปากของร่างเล็กทันที

          อุ๊บ!” โยทะกาพยายามดิ้น แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นจากแรงปรารถนาของคิมบอม คิมบอมล่ะริมฝีปากออกมา เมื่อจูบจนพอใจแล้ว ก่อนจะค่อยๆก้มลงจูบไปทั่วสัดส่วนของเอวบาง

          พี่รักโยนะคิมบอมค่อยๆไล้ริมฝีปากจูบลงต้นขาเนียนของโยทะกาขึ้นมาเรื่อยๆ ทั้งแต่น่องจนถึงต้นขาเนียน โยทะกาพยายามดิ้น แต่เรี่ยวแรงของโยและคิมบอมต่างกัน โยจึงสู้ไม่ได้

          ไม่นะคุณ ไม่นะ...มัน...อือ..หยุด!...หยุดนะ...อือ โยเบิกตากว้างเมื่อคิมบอมก้มหน้าลงครอบครองใจกลางลำตัวของโยทะกาอย่างหื่นกระหาย คิมบอมทั้งเลียทั้งจูบจนร่างกายของโยสั่นไปหมด โยพยายามจะดันศีรษะของร่างสูงออกจากบริเวณนั้น แต่ทว่าคิมบอมไม่ยอม กลับพยายามดูดเลียอย่างพึงใจ

          ตั้งแต่สมัยที่คบกัน มีอะไรกันก็หลายครั้ง แต่ทว่าคิมบอมไม่เคยทำแบบนี้ให้โยทะกาเลยสักครั้ง ไม่มีการเล้าโลมใดๆ เพราะคิมบอมอ้างเรื่องความสะอาด แต่ทว่าหนนี้คิมบอมกลับยอมทำ โยทะกาจึงอดที่จะตกตะลึงไม่ได้

          ไม่ไหว..ฮึก...หยุดครับ...ฮึก...ไม่เอายิ่งพยายามดิ้นเท่าไหร่ คิมบอมก็ยิ่งครอบครองแก่นกายนั้นด้วยความปรารถนา ไม่ยอมละริมฝีปากออกแต่อย่างใด ยิ่งดิ้นคิมบอมก็ยิ่งเร่งจังหวะของริมฝีปาก

          ฮึก...ไม่....ไม่ไหว....อ๊ากกกกกสุดท้ายแล้วโยทะกาก็ปลดปล่อยความธารน้ำรักของตนออกมา แต่โยก็ต้องตกใจหนักกว่าเก่าเมื่อคิมบอมกลับดูดกลืนเข้าไปจนหมด

          ฮึก...คะ...คุณคิมบอม....กินไปทำไม..ฮึกโยทะกาอดที่จะตกใจไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนี้ร่างกายของโยทะกาสั่นสะท้าน และเหนื่อยหอบอย่างจับได้

          หึ! ไม่คิดว่าจะหวานแบบนี้ ขออีกรอบได้ไหมคิมบอมเอ่ยหน้าตาย แต่โยทะกาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

          ไม่นะคุณ ไม่เอานะ!”

          ห้ามเรียกว่าคุณ ถ้าโยเรียกคุณเมื่อไหร่ คืนนี้ก็ไม่ต้องนอน!” คิมบอมเกลียดคำว่าคุณคิมบอม เกลียดทุกครั้งที่มันออกมาจากปากของโยทะกา

          แต่...

          ไม่มีแต่ครับ...คิมบอมเอ่ยแค่นั้นก่อนก้มลงไปเล่นงานกับแก่นกายสีขาวที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อ เพราะการกระทำของคิมบอมเมื่อครู่ ตอนนี้โยทะกาแดงไปทั้งตัว แน่นอนคิมบอมชอบแบบนี้เอาซะมากๆ

          ฮึก! ไม่นะ....ฮึก...ไม่เอาแล้ว พะ...พี่คิมบอม..

          ฮึก...ฮือๆ...พี่...ฮึกโยทะกาน้ำตาซึมเพราะคิมบอมไม่ยอมหยุดง่ายๆ ร่างกายของโยทะกาบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน จากตอนแรกที่ต่อต้าน แต่สุดท้ายก็ต้องยอมอย่างช่วยไม่ได้

          โยทะกาปลดปล่อยออกมาอีกหลายครั้ง แต่ทว่าคิมบอมก็ไม่มีทีท่าที่จะพอแต่อย่างใด จากตอนแรกที่เต็มไปด้วยความเสียว ตอนนี้เริ่มเจ็บและแสบไปทั่วทั้งแก่นกายแล้ว

          ฮึก...

          ไม่ร้องนะครับ คืนนี้ยังอีกยาวคิมบอมที่พอใจกับแก่นกายเล็กของโยทะกาแล้ว ก็ยันตัวขึ้นมาเพื่อปาดน้ำตาออกจากใบหน้าที่ตนแสนรักแสนหลงนั้นเบาๆ

          ฮึก...ไม่เอาได้ไหม

          ไม่ครับ โยจุดอารมณ์ของพี่ติด และมันก็คงไม่ลงง่ายๆ

          ฮึก.... โยทะกาไม่มีเรี่ยวแรงใดๆแล้ว ทั้งๆที่โดนคิมบอมจับนอนหันหลัง พร้อมกับเอาหมอนรองสะโพกเอาไว้เตรียมพร้อมอย่างดี 

          ตาพี่แล้วนะ

          ฮึก....ทำอะไร....อ๊ะ!” โยทะกาที่ตอนนี้ได้แต่ยินยอมรับสถานะของตนเอง และเตรียมพร้อมรับบทรักจากคิมบอมเต็วที่ แต่กลับต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อร่างเล็กมีความรู้สึกถึงความเสียวและเปียกชื้นที่ช่องทางหลัง

          พี่ไม่มีเจลหล่อลื่น...จุ๊บ...คิมบอมกดจูบและใช้เรียวลิ้นของตนเองเลียบริเวณช่องทางหลัง และสอดเข้าไปในรูสวาทอย่างหยาบโลน โยทะกาที่นอนคว่ำอยู่ได้แต่กำผ้าปูที่นอนแน่น

          วันนี้คิมบอมทำโยทะกาอึ้งและตกใจไปหลายรอบแล้ว

          ฮึก...ไม่เอา....มันไม่ดี...ฮึกโยทะกาพยายามร้องห้าม แต่ทว่าคิมบอมก็ไม่ฟัง เมื่อเลียได้เต็มที่และพอใจแล้ว ช่องทางรักของร่างเล็กพร้อมแล้ว ร่างสูงก็จับเอวของโยทะกาเอาไว้แน่น พร้อมกับจ่อแก่นกายของตนไว้ตรงปากทาง คิมบอมยึดขาร่างเล็กไว้แน่น ก่อนจะค่อยๆสอดแก่นกายของตนเข้าไป

          ฮึก....ฮือ...เจ็บนะ! ฮึก โยทะกาพยายามดันตัวเองออกจากแก่นกายที่โตเต็มที่ของคิมบอมเพราะความเจ็บ แต่ทว่าคิมบอมก็ยึดขาเล็กและสะโพกของโยทะกาเอาไว้แน่น พร้อมกับค่อยๆดันแก่นกายเข้าออก โดยไม่รีรอหรือฟังเสียงร้องใดๆจากร่างเล็ก

          ฮึก...ฮือ....โยทะกากำผ้าปูที่นอนที่หลุดออกมาจากการระบายความเจ็บและความเสียวของโยทะกาทั้งน้ำตา

          ซี๊ด...สุดยอดเลยนะครับโยของพี่คิมบอมแทงเข้าออกและคว้านไปมาอย่างติดใจ ก่อนจะถอนแก่นกายนั้นออกมาครึ่งลำ และสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดโคนด้วยความชำนาญ

          ฮึก...อ๊ะ...เบาๆ...ฮึกโยทะกาแทบไม่ได้ควบคุมจังหวะใดๆได้เลย เพราะคิมบอมเองก็ยึดขาเอาไว้แน่น พร้อมกับกระแทกเข้าออกจนเตียงสั่นไปหมด

          ซี๊ด....อ๊า...ไม่ไหวแล้ว...คิมบอมเอ่ย เมื่อรู้ว่าตอนนี้ตนเองกำลังจะปล่อยปล่อยหยาดน้ำรักแล้ว ก็รีบเร่งจังหวะขึ้นหนักกว่าเดิมจนร่างกายของโยทะกาสั่นคลอไปหมด

          ฮึก...เบา....อ๊ะ!...ฮึก...อ๊ะและเมื่อความปรารถนาแล่นถึงขีดสุด คิมบอม กดแก่นกายเข้าไปจนมิดด้ามและลึกที่สุด ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมา

          อ๊ะ อ๊า!!!” หยาดน้ำรักมากมายถูกปลดปล่อยเข้าไปภายในช่องทางหลังจนหมด โยทะการู้สึกร้อนวูบไปทั่วช่วงล่าง อาจจะมีน้ำรักบางส่วนที่เล็ดลอดออกมา เพราะกักเก็บไว้ไม่หมด

          เฮือก...แฮกๆโยทะกาถึงกับทิ้งตัวลงบนหมอนอย่างอ่อนแรง เมื่อคิมบอมปลดปล่อยออกมาหมดแล้ว ร่างเล็กไม่ได้เสร็จตามคิมบอมแต่อย่างใด เนื่องจากน้ำรักของของตน แทบจะหมดไปจากการใช้ริมฝีปากของคิมบอมแล้ว

          ครั้งที่แล้วโยกินยาคุม ครั้งนี้พี่ไม่ยอมให้โยได้กินมันง่ายๆหรอก!”

          พี่รู้!” โยทะกาตกใจ

          หึ! ทำไมพี่จะไม่รู้ แต่ต่อจากวันนี้ พี่ไม่ยอมให้โยกินง่ายๆหรอก กินแล้วไง พี่จะทำใหม่ ถ้ากิน พี่ก็จะทำอยู่แบบนี้ล่ะ ให้มันรู้กันไปว่ายาคุม กับน้ำยาของพี่ อันไหนมันจะแน่กว่ากัน!”

          ฮึก...พี่นี่มัน!”

          หึ! พักพอแล้วล่ะ พี่ต่อนะคิมบอมเอ่ย ในขณะที่แก่นกายเริ่มจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง และโยทะกาก็รับรู้ได้ เนื่องจากคิมบอมยังไม่ยอมถอดแก่นกายออกแต่อย่างใด

          ไม่!! ไม่เอาแล้ว!!” และบทรักก็บรรเลงไปตลอดทั้งคืน



วันศุกร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2561

ตอนพิเศษ คิมบอม-โยทะกา 7 (ฟิคmean)

          “ ฮึก...ไม่....จะทำอะไร...อุ๊บ!” โยทะกาโดนริมฝีปากหนาปิดปากของตนอีกครั้ง ครั้งนี้จูบของคิมบอมเต็มไปด้วยความรุนแรงและความโกรธ ร่างสูงไม่หยุดยั้งความต้องการของตัวเองเลยสักนิด

          เขาหมดอารมณ์จะหยุดยั้งตั้งแต่ได้ยินคำว่าหย่า!

          “ ท้องดีไหม...ท้องเลยจะได้ไม่หย่า!” คิมบอมกระชากชุดของโยทะกาขาดเป็นริ้ว ร่างเล็กที่อยู่ภายใต้อาณัติร้องเสียงหลง

          “ โอ๊ยไม่อย่าฉีกอย่า!”

          “ หึ...พี่พยามแล้ว พยายามมาตลอด ครั้งนี้พี่จะไม่หยุด!”

          “ ไม่ฮึก...ไม่ทำนะพี่...ฮึก...พี่คิมบอม!” โยทะการ้องเสียงหลงเมื่อริมฝีปากหนาดูดไปทั่วลำคอเนียน ไม่ว่าจะดิ้นหนีไปทางไหน ริมฝีปากหนาก็ไล่จูบไล่ตามไม่ลดละ ผิวที่ขาว เมื่อโดนดูดโดนจูบ ก็ปรากฎร่องรอยขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โยทะกาน้ำตาซึม ทั้งเจ็บทั้งกลัวเต็มไปหมด

          เป็นเวลากว่า4ปีแล้ว ที่โยทะกาห่างหายเรื่องบนเตียง อีกอย่างพอมาเจอคิมบอมในโหมดนี้ ให้ตายยังไงก็กลัว

          “ หอมเหมือนเดิม...โยของพี่

          “ ฮึก...ไม่ครับ...ฮึก” โยทะกาพยายามดิ้น เมื่อมือของคิมบอม ได้เข้ามาจัดการปลดกระดุมกางเกงของโยทะกาออก และกระชากกางเกงของร่างเล็กทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

           หึ...ยังขาวเหมือนเดิม” สภาพของร่างกายที่เปลือยเปล่าของโยทะกา เรียกร้องสัญชาตญาณดิบของคิมบอมได้อย่างง่ายดาย ขนาดผิวที่โดนแดดยังขาวได้ขนาดนี้ ผิวที่อยู่ภายใต้ร่มผ้าจะขาวขนาดไหน

          “ พี่คิมบอม...ฮึก....อย่าทำนะครับ...ฮึก...อย่าทำ” โยทะกาพยายามร้องขอ เพราะตอนนี้คิมบอมเริ่มหันไปเล่นงานส่วนล่างของโยทะกาแล้ว

          “ หึ...อย่าทำให้พี่โกรธโยห้ามหย่าให้ตายยังไงก็ห้ามหย่า!” คิมบอมปลดกระดุมกางเกงตัวเอง ก่อนจะควักแก่นกายที่กำลังเติบโตเต็มที่ออกมา โยทะกาเบิกตากว้าง เมื่อสายตาสบเข้ากับแก่นกายใหญ่ของร่างสูงตรงหน้า

          ตอนนี้คิมบอมเต็มไปด้วยความต้องการ

          แต่โยทะกาก็เต็มไปด้วยความกลัว

          “ ฮึก...ไม่!...ถ้าพี่ทำ...โยจะหย่า...โยจะหย่าให้ได้!!” คำตอบของโยทะกาเปรียบเสมือนการราดน้ำมันบนกองเพลิง จากเดินที่คิมบอมโกรธอยู่แล้ว ร่างหนาเริ่มทวีความโกรธเข้าไปใหญ่

          “ ห้ามหย่าโยห้ามหย่าเด็ดขาด!” แก่นกายใหญ่จ่อเข้าที่ปากทางเข้าก่อนจะกดมันลงไปอย่างไม่อาศัยการเบิกทางใดๆทั้งนั้น

          “ อ๊ากกกกกก เจ็บ! ฮึก...เจ็บไม่เอา ไม่เอา เอาออกไป ฮึก เจ็บ!!” โยทะกากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่คิมบอมไม่ใส่ใจกับความเจ็บนั้น ร่างสูงยังคงเต็มไปด้วยความโกรธและความต้องการ

          “ ฮึก...ห้ามหย่าโยห้ามหย่า!” ร่างสูงไม่ฟังใดๆ กลับกดแก่นกายเข้าไปต่อจนสุดความยาว

          “ เจ็บพี่คิมบอม โยเจ็บฮึก...โยเจ็บครับ” มือเล็กที่พยายามจะขัดขืนและทุบตีคิมบอมในตอนแรก ตอนนี้ได้เปลี่ยนมากุมท้องน้อยของตนแทน ใบหน้าร่างเล็กบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บอย่างเห็นได้ชัด

          เหมือนสติของคิมบอมจะเริ่มกลับมาแล้ว

          “ โย...

          “ โยเจ็บ...เจ็บครับพี่” โยทะกาน้ำตานองหน้า คิมบอมทำอะไรไม่ถูก แต่อารมณ์และความต้องการก็ยังไม่ดับลงไปง่ายๆ

          “ ทนเอาหน่อยนะครับ...นิดเดียว” คิมบอมผ่อนแรงลง ก่อนจะแช่แก่นกายค้างเอาไว้ เพื่อให้ร่างเล็กได้ปรับสภาพ

          “ ฮึก...เจ็บ...

          “ ทนหน่อยนะ...อ๊ะ...อึก” คิมบอมเริ่มขยับแก่นกาย ตอนนี้ภายในของร่างเล็กรัดแก่นกายของคิมบอมแน่นมาก

          “ ฮึก...โยเจ็บ

          “ จุ๊บพี่รู้ครับว่าโยเจ็บ...คราวนี้รู้รึยัง ว่าพี่ทรมานมากแค่ไหน ตอนได้ยินคำว่าหย่า” คิมบอมเลื่อนกายขึ้นจูบหน้าผากร่างเล็กอย่างแผ่วเบา และรอเวลาให้ร่างเล็กปรับสภาพตลอดการร่วมรักนี้ให้ได้

          “ ฮึก...พี่ฮะ...โอ๊ะ...ฮึก” โยทะกาเกร็ง เมื่อแก่นกายใหญ่เริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะ แม้ว่าร่างกายจะห่างหายกันไปนานแค่ไหน แต่ทว่าทุกการสัมผัสของคิมบอม คิมบอมรู้ดีว่าจุดที่ไวต่อสัมผัสของโยทะกาอยู่ที่ใด

          “ ฮึก...แน่นมากเลย...ทนอีกนิดนะ...ฮึก

          “ อ๊ะพี่คิมบอม พี่ครับ!” โยทะกานิ่วหน้า เมื่อจู่ๆคิมบอมก็กดและกระแทกแก่นกายเข้ามาตรงกับจุดเสียวของตนเอง

          “ ฮึก...จุดเดิมเลยนะ

          “ ฮึก...พี่...อ๊ะ...อึก

          “ ทนอีกนิดนะโย พี่ใกล้แล้ว” เมื่อความปรารถนาของทั้งคู่แล่นขึ้นพร้อมกับ คิมบอมไม่ออมแรงที่กระแทกแก่นกายเข้าออก โดยที่ไม่สนใจเสียงครวญครางของร่างเล็กภายใต้อาณัติของตนสักเท่าไหร่

          สองร่างโอบกอดกัน เอวหนากระแทกแก่นกายอย่างไม่ออมแรง และร่างเล็กที่รองรับทวงท่าด้วยความเคยชิน พร้อมกำกำมือแน่น เมื่อรู้สึกว่าความต้องการของตนเองครจะปลดปล่อยออกมาได้แล้ว

          “ ไม่ไหว...ฮึก...ไม่ไหวแล้วครับ

          “ พร้อมกันนะครับ...

          “ ฮึก อ๊า~~~~~” โยปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาจนเลอะหน้าท้องแกร่ง ด้านคิมบอมเองก็ไม่น้อยหน้า เขาไม่ดึงแก่นกายออก แต่กลับยิ่งกดแก่นกายให้ลึกเข้าไปอีก

          “ อ๊า~~~~~~~~” เมื่อเสร็จสิ้นอารมณ์หมาย หยาดน้ำรักอุณหภูมิสูง ก็ถูกปลดปล่อยเข้าสู่ร่างกายเล็กจนหมด


          โยทะกาเบิกตากว้าง เพราะในอดีตทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์กัน คิมบอมใส่ถุงยางตลอด และไม่เคยปล่อยในเลย ไม่ว่าจะมีอารมณ์แค่ไหนก็ตาม แต่คราวนี้ร่างสูงจงใจปลดปล่อยออกมา แถมยังแช่ค้างไว้จนปล่อยออกมาจนหมดอีกด้วย

          “ ฮึก...พี่ปล่อยในทำไม

          “ หึ...นอนเถอะครับ ไม่ต้องพูดต่อแล้ว” คิมบอมเอ่ยก่อนจะถอนแก่นกายออก น้ำรักบางส่วนทะลักออกมาภายนอกพร้อมกับหยาดเลือดที่สะท้อนถึงความรุนแรงใตอนแรก คิมบอมทำเพียงโยทะกาเข้ามากอด พร้อมกล่อมให้ร่างเล็กเข้าสู่ห้วงนิทรา     

          เมื่อร่างเล็กยอมหลับ คิมบอมถึงอุ้มไปเช็ดตัว พร้อมกับตรวจช่องทางหลังและทายาให้ร่างเล็กเสร็จสรรพ

วันอาทิตย์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2561

ตอนพิเศษ มายเลิฟเพียงรัก 3 (ฟิคmean)

มายเลิฟทนคำพูดนั้นไม่ไว้ ร่างสูง โยนร่างบางลงบนเตียง ก่อนจะปิดริมฝีปากเรียวด้วยริมฝีปากของตนทันที ร่างสูงบดริมฝีปากอย่างหนักหน่วงเพื่อตักตวงความหวานจากริมฝีปากของร่างบาง

          ฮึก....ไม่! จะปล้ำเราอย่างเดียวไม่ได้นะ!” เพียงรักพยายามโวยวาย แต่ร่างสูงไม่สนใจ มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผ้าของร่างบางออก

          หึ! ก็ตกลงแต่งงานกับฉันสิ!” มายเลิฟว่า

          ไม่!....ฮึก...ร่างบางหันหน้าหนี เมื่อริมฝีปากร้อนกดลงบนผิวกายบริเวณลำคออย่างดุเดือด มายเลิฟจงใจเม้มริมฝีปากลงผิวของร่างเพรียวให้เกิดรอยไปทั่วลำคอขาว

          ฮึก....ความเจ็บจี๊ดๆ แผ่กระจายไปทั่วลำคอขาว ร่างบางน้ำตาคลอ

          ขาวสุดๆไปเลยมายเลิฟครางในลำคอ

          ฮึก...จะเอาอีกแล้วหรอเพียงรักเอ่ยถามด้วยแววตาที่คลอไปด้วยน้ำตา มายเลิฟปาดน้ำตานั้นออกเบาๆ ก่อนจะกดจูบลงบนเปลือกตาใส

          สัญญาว่าจะเอารักแค่คนเดียว เอาแค่คนเดียวตลอดไปสิ้นคำมายเลิฟ ร่างสูงก็กระชากกางเกงและปราการสุดท้ายออกจากตัวของเพียงรัก ร่างบางรับรู้โดยสัญชาติญานว่าไม่รอดแน่ๆ

          ฮึก...ร่างบางนิ่วหนา เมื่อร่างสูงสัมผัสกับแก่นกายของตนด้วยฝ่ามือหนา

          จดทะเบียนกันนะ...มายเลิฟเอ่ยถามย้ำ

          ไม่!” เพียงรักเองก็ไม่ยอมแพ้

          ถ้าไม่จด! จะเอาจนกว่าจะจด!”

          ไม่!! เลิฟ!! อย่า!!” ร่างบางเกร็งสุดตัว เมื่อริมฝีปากหนาครอบครองแก่นกายเล็กอย่างปรารถนา ร่างบางดีดดิ้นไปทั่วเตียง เพราะหนนี้มายเลิฟจงใจดูดดุนแก่นกายเล็กอย่างแรงและเต็มไปด้วยความต้องการ

          ฮึก...เลิฟ...ไม่ไหวร่างบางน้ำตาซึม เสียงริมฝีปากหนาที่เข้าครอบครองแก่นกายก้องดังไปทั่วห้อง เป็นเสียงที่ไม่น่าฟังสำหรับเพียงรักเลยสักนิด

          ฮึก....อ๊ากกกกและสุดท้าย เมื่อเรียวลิ้นหนาจงใจระรัวไปที่ปลายแก่นกายเล็กอย่างจงใจ พร้อมดูดดุนด้วยความแรงและเต็มไปด้วยความต้องการ ร่างกายบางกระตุกเป็นจังหวะ ก่อนจะถึงจุดสูงสุดของความปรารถนา

          ร่างบางปลดปล่อยหยาดน้ำรักออกมามากมาย ร่างบางสั่นจนจับได้ มายเลิฟกลืนกินน้ำรักที่ออกมาจากเพียงรักทุกหยาดหยด และก็ยังคงไม่ยอมล่ะริมฝีปากออกไปไหน กลับไร้เลียจนร่างกายบางแทบจะหมดน้ำรัก

          ฮึก...พอ...ร่างบางน้ำตาไหล ร่างกายสั่นอย่างน่าสงสาร

          จะ จดไม่จดมายเลิฟล่ะริมฝีปากออกมา ก่อนจะมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้ดวงตาแดงกล้ำเพราะการร้องไห้อย่างน่าสงสาร

          มะ....ไม่เพียงรักยังคงดื้ออยู่

          ดี!”

          “ จะทำอะไร!” เพียงรักตกใจ เมื่อจู่ๆ มายเลิฟก็ดึงเพียงรักขึ้นนั่งบนเตียง

          ฮึก...ไม่...เลิฟ...อ๊ะ! ฮึก!” เพียงรักผวา เมื่อมายเลิฟจับเพียงรักนั่งตัก โดยให้เพียงรักหันหน้าเข้าตนเอง เมื่อเพียงรักอยู่บนตักของมายเลิฟ ช่องทางหลังสีหวาน ก็จ่อเข้ากับแก่นกายใหญ่ที่กำลังตื่นตัวเต็มที่

          กว่าที่ร่างบางจะตั้งตัวได้ มายเลิฟก็กดแก่นกายใหญ่เข้าไปที่ช่องทางนั้นทีเดียวจนมิดด้าม ร่างบางผวาไม่ทันตั้งตัว แก่นกายใหญ่ก็พองตัวเข้ามาอยู่ในร่างกายของตนเรียบร้อยแล้ว

          ฮึก....เจ็บ....เลิฟ....เจ็บเพียงรักน้ำตาซึม และสีหน้าแสดงอาการเจ็บอย่างได้ชัด ช่องทางหลังที่ยังไม่หายดี เมื่อโดนเข้าอีก และเป็นจังหวะที่ไม่ทันตั้งตัว ก็ทำให้บาดแผลเริ่มเกิด หยาดเลือดสีแดงเริ่มออกมาบ้างประปรายแต่ไม่เยอะ

          ทน...ตอนนี้ฉันก็ไม่ไหวสีหน้ามายเลิฟตอนนี้ ต่างก็เต็มไปด้วยความปรารถนาจนเพียงรักรับรู้ได้

          ฮึก....อ๊ะ!” เพียงรักตกใจ เมื่อจู่ๆมายเลิฟก็อุ้มเพียงรักขึ้น ในจังหวะที่ถูกอุ้ม แก่นกายหนาก็ยิ่งกดลึกเข้าไปอีก ร่างบางสะดุ้งน้ำตาคลอ อาการเสียวและเจ็บแล่นขึ้นมาพร้อมๆกันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

          ฮึก....เจ็บ...ร่างสูงอุ้มร่างบางเข้าไปที่ห้องทำงาน ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานประจำของมายเลิฟ ร่างบางทุบอกคนที่ประคองกอดตนอยู่เพื่อระบายความเจ็บ

          อ๊ะ! อย่าทุบสิ

          “ มันเจ็บ!” เพียงรักเอ่ย

          เซ็นนี่ซะ!” จู่ๆ มายเลิฟก็หยิบการดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากลิ้นชักโต๊ะทำงาน เพียงรักนิ่วหน้าตามการขยับกายของมายเลิฟ

          เซ็นอะไรเพียงรักเอี้ยวตัวมองกระดาษที่อยู่บนโต๊ะอย่าสงสัย มายเลิฟหมุนเก้าอี้เพื่อให้ร่างบางได้มองเอกสารได้อย่างชัดๆ เนื่องจากเพียงรักยังอยู่บนตัก โดยที่ร่างกายยังประสานกันอยู่

          เอกสารสำคัญ ถ้าเซ็นจะยอมหยุดมายเลิฟเอ่ย เพียงรักมองเอกสารที่มีภาษาอังกฤษเต็มไปหมด เพียงรักเข้าใจภาษา แต่สติที่มีอยู่ตอนนี้ ไม่สามารถแปลได้ว่าเนื้อหาใจความคืออะไร

          มันคืออะไร...อ๊ะ!” เพียงรักเอ่ยถาม มายเลิฟไม่ตอบแต่ยกร่างกายเพียงรักขึ้นทำให้แก่นกายเกือบจะหลุดออกจากช่องทางรัก แต่เพียงเสี้ยววินาที ร่างสูงก็ปล่อยร่างกายบางลง ทำให้แก่นกายกดเข้าไปในช่องทางสีหวานลึกกว่าเดิม

          จุก...ฮึก...เพียงรักเอ่ยก่อนจะใช้มือดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิกแพคของร่างสูงตรงหน้า ใบหน้าแสดงอาการจุกอย่างเปิดเผย

          เซ็นสิ!”

          “ ฮึก....เซ็นแล้วๆเพียงรักตอนนี้ รู้สึกว่าตนไม่อยากตกอยู่ในสภาพนี้แล้ว ร่างบางไม่มีสติ ไม่มีความคิดไตร่ตรองใดๆทั้งนั้น มือเรียวจับปากกาที่มายเลิฟส่งมาให้ ก่อนจะเอี้ยวตัวเซ็นรายชื่อตนเองลงบนกระดาษตามจุดที่มายเลิฟชี้ด้วยความบรรจง

          ฮึก....พอแล้ว...เมื่อเซ็นเสร็จ เพียงรักก็ส่งปากกาคืนมายเลิฟทันที

          รอก่อนมายเลิฟตอบแค่นี้ ก่อนจะตรดปากกาเซ็นกระดาษแผ่นนั้นต่อ เพียงรักมองสิ่งที่ร่างสูงทำด้วยความงงงวย เมื่อมายเลิฟเซ็นเสร็จ ก็เก็บเอกสารลงในลิ้นชักตามเดิม

          ฮึก...มันคืออะไรกันแน่เพียงรักเอ่ยถาม

          มันคือทะเบียนสมรสมายเลิฟเอ่ย ก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นเพื่อพากลับไปยังห้องนอน เพียงรักเบิกตากว้าง รับรู้อัตโนมัติ

          ตนเองหลงกลมายเลิฟเข้าแล้ว!

          “  มายเลิฟ!!!”

          อ๊ะ....เบา....ฮึก....เบา มายเลิฟไม่โต้ตอบอะไร กลับเร่งจังหวะแก่นกายตัวเองเข้าออกทันที เมื่อวางร่างบางลงบนเตียง

          ฮึก....อ๊ะ!....อึก...ไหน...ฮึก...บอกจะ...ฮึก...หยุดร่างบางโวยวายและร่างกายสั่นสะท้าน ตามจังหวะเข้าออกของร่างสูง ทุกการกดเข้ากดออกของแก่นกาย ทำเอาร่างบางนิ่วหน้าและน้ำตาซึมอยู่ตลอด

          อ๊ะ...ตรงนั้น...ฮึก... เพียงรักนิ่วหน้า เมื่อแก่นกายกดลงไปตรงจุดแห่งความเสี่ยวซ่าน

          ตรงนี้หรอ...มายเลิฟถาม ก่อนจะเร่งจังหวะไปที่จุดนั้น ด้วยความเร็วและแรง

          อ๊ากกกก/อ๊า....ทั้งสองปลดปล่อยความปรารถนาออกมาพร้อมๆกัน ร่างบางกระตุกเฮือกใหญ่ เมื่อหยาดน้ำรักจากร่างสูงพุ่งเข้ามาจนร้อนไปทั่วสะโพก

          ฮึก...หยุดนะ...ฮึก...พอ... เพียงรักเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

          “ พึ่งยกเดียวเอง...ฉลองการจดทะเบียนของเราอีกหน่อยเถอะ มายเลิฟพูดนิ่งๆ แต่ทำเอาร่างบางตกใจจนหน้าซีด แก่นกายหนาตื่นตัวขึ้นมาอีกแล้ว ร่างบางสั่นศีรษะระรัว


          “ ฮึก....ไม่!!!” และบทรักก็ถูกบรรเลงไปแทบจะทั้งคืน