วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

บทที่4: start (ฟิคมบข้ามฟ้า)

“ อยู่นิ่งๆสิ!” ร่างใหญ่ถอดเข็มขัดตัวเองออกก่อนจะเอาไปมัดมือทั้งสองข้างของร่างเล็กกว่าเอาไว้ แจ็คสันค่อยๆปลดกระดุมร่างเล็กออกทีล่ะเม็ด


“ ฮึก…” ยองแจหันหน้าหนีริมฝีปากที่เข้ามาช่วงชิมความหวานจากลำคอขาวเนียนของตนเอง


“ หอม ขาว และหวาน” ร่างใหญ่เอ่ย ก่อนจะค่อยๆฝากรอยไว้ทั่วลำคอระหงส์


“ ไม่ฮึก…” ยองแจบิดตัวหนีริมฝีปากที่เข้ามาช่วงชิงยอมอดของตนเอง ร่างใหญ่ไล้เลียและดูดคลึงอย่างไม่รู้จักพอ จนเป็นสีแดง


“ ฮึก…” และเมื่อทำแดงอีกข้าง ก็หันไปดูดอีกข้างจนแดงเท่าๆกัน พร้อมกับเลื่อนตัวลงด้านร่างและค่อยๆไล้ปลายลิ้นวนไปที่สะดือของร่างเล็ก

“ คุณ!!!” ยองแจสะดุ้งเมื่ออีกฝ่ายแหย่ปลายลิ้นเข้ามาในสะดือของตนเอง


“ เอาล่ะได้เวลาชิมของจริงแล้วสินะ!” แจ็คสันกระตุกยิ้ม ก่อนจะเอื้อมมือกระชากเข็มขัดและดึงกางเกงออกจากร่างกายของยองแจ


“ ไม่ไม่นะ!” ยองแจกรีดร้องสุดเสียง แต่ทว่าเหมือนเสียงร้องนั้น จะแทบส่งไปไม่ถึงใครเลยสักคน


“ ดิ้นไปก็เท่านั้น ยองแจต้องเป็นของฉัน ของฉันคนเดียว!!” ร่างใหญ่เอ่ยก่อนจะกระชากปราการชิ้นสุดท้ายออกจากร่างกายของยองแจ


“ ไม่!!!” ยองแจพยายามดีดดิ้นแต่ร่างใหญ่จับขาเล็กนั้นไว้ก่อนจะแทรกกายตัวเองเข้ามาอยู่ตรงกลาง ยองแจเบิกตากว้าง เพราะรู้ว่าคงไม่รอดแน่ๆ


“ อย่าทำอะไรผมเลยนะ!” ยองแจดิ้น น้ำตานองหน้า


“ นายผิดเอง ยองแจ” ร่างใหญ่เอ่ยก่อนจะยกปลายเท้ายองแจขึ้นพาดบนบ่า พร้อมกับสายตาที่เอาแต่จดจ้องแก่นกายเล็กและช่องทางสีหวานนั้น


“ ฮึกอย่าเลย อย่าทำผมเลยนะ” ยองแจน้ำตานองหน้า


“ เป็นของฉันได้แล้วนะยองแจ!” สิ้นคำของร่างใหญ่ แก่นกายใหญ่ก็จ่อเข้าที่ช่องทางหลังของร่างเล็กพร้อมกับกดเข้าไปทันที ยองแจดิ้นพล่านเพราะความเจ็บปวด


“ ไม่!!! เจ็บ ผมเจ็บ!!! เอามันออกไป!!!” ยองแจร้องไห้หนักกว่าเดิม เสียงหวานที่บ่งบอกถึงความเจ็บดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง


“ ทำไมเข้าไม่ได้” ร่างใหญ่บ่นพึมพำ


“ ฮึกอย่า อย่าทำเลยนะ” ยองแจน้ำตานองหน้า เพราะร่างใหญ่ยังคงจดจ่ออยู่กับช่องทางนั้น


“ อ้อไม่มีสารล่อลื่น” ร่างใหญ่เองก็ได้แต่พึมพำกับตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจก้มหน้าลงพร้อมใช้เรียวลิ้นนั้นไล้เลียเพื่อเปิดช่องทางหวาน


“ ฮึกทำอะ..ไรอ๊าอย่าฮึก” ยองแจบิดร่างกายหนีเรียวลิ้นนั้นเพราะความเสียว ร่างใหญ่ยังคงไล้เลียและพยายามสอดเข้ามาภายใน


“ ฮึก..อือ…” ยองแจบิดกายสั่นหนักกว่าเดิมเมื่อกลไกของร่างกายกลับยินยอมที่จะรับเรียวลิ้นนั้นเข้ามาในร่างกายตนเอง และดูเหมือนร่างใหญ่จะสนุกสนานกับช่องทางหลังตนเองไม่ใช่เล่น เพราะเอาแต่ไล้เลียไม่ยอมหยุด โดยที่ไม่รับรู้เลยว่าสีหน้าที่แสดงความเสียวซ่านนั้นทำเอาความดิบเถื่อนที่มีอยู่ในกายของร่างใหญ่ประทุขึ้นมาแทบจะทันที


“ ฉันทนไม่ไหวแล้ว ทนเจ็บเอาแล้วกันนะ” เวลาผ่านไปไม่นาน ร่างใหญ่ก็ดันตัวเองขึ้น พร้อมจับเรียวขานั้นไว้แน่น และกดแก่นตัวเองลงไปทันที


“ อ๊ากกกกก เจ็บ!!!” ยองแจดิ้นทันทีเมื่อร่างกายรับสิ่งแปลกปลอมเข้ามา แน่นอนร่างใหญ่ไม่ฟังเสียงใดๆทั้งสิ้น เพราะพยายามสุดแรงเพื่อดันแก่นกายเข้าไปในร่างกายร่างเล็กจนมิดด้าม


“ เจ็บ!!!!” แน่นอนกลิ่นคาวของเลือดเริ่มโยขึ้นมาทันที ร่างใหญ่ไม่สนใจใดๆ ได้แต่กระแทกแก่นกายเข้าออกอยู่แบบนั้น เพื่อดับความปรารถนาของตนเอง ร่างกายยองแจสั่นไปหมดทั้งร่าง


“ ฮึกเจ็บออกไปฮึก” ยองแจพยายามใช้มือเล็กๆของตนผลักร่างใหญ่ออก แต่แรงกระแทกนั้นก็ไม่มีท่าทีจะผ่อนลงแต่ประการใด


“ ซี๊ดแน่นสุดๆ” ร่างใหญ่เอ่ย ก่อนจะเดินหน้าสุดกำลัง พร้อมกับความปรารถนาเฮือกสุดท้ายมาถึง


“ อ๊า~~~~” น้ำสีขาวก็พวยพุ่งออกมาเต็มช่องทางหลังของยองแจทันที ยองแจสลบลงทันทีเหมือนกันที่ร่างใหญ่สิ้นสุดความปรารถนา