วันเสาร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2560

บทที่12: Punish (ฟิคมบข้ามฟ้า)

         แบมแบมถลาไปจนสุดผนังเตียง มาร์คกระตุกยิ้มเบาๆ ก่อนจะดึงแบมแบมเข้ามาใต้อาณัติของตน ร่างหนาจัดการปลดกระดุมเสื้อของแบมแบมออกด้วยความใจร้อน

         อย่าทำเลยครับอย่าเลยนะแบมแบมร้องขอ

         นายไม่มีสิทธิพูดนะแบมแบม!” มาร์คตวาดเสียงดัง แบมแบมพยายามดิ้นสุดแรงเกิด

         ฮึกไม่ปล่อยอย่าทำเลยครับมาร์คตรึงแขนร่างบางไว้เหนือศีรษะของแบมแบม ก่อนจะก้มลงจูบประทับไปทั่วคอเนียนระหงส์ กลิ่นหอมของน้ำหอมที่แบมแบมมันทำให้ใจของมาร์คสั่นไปหมด

         อื้มหอมริมฝีปากหนาไล้จูบไปทั่วลำคอ

         ฮึกอย่าเลยครับฮึกแบมแบมนิ่วหน้าเพราะริมฝีปากหนาเริ่มไล้จูบลงมาที่หน้าท้องของตนเอง มาร์คกดจูบและทำรอยไว้ทั่วตัว

         ยามที่ริมฝีปากขบเม้มแรงๆที่เนื้อเนียนสวย ร่างบางก็บิดไปด้วยความเสียว ริมฝีปากยังคงทำหน้าที่ของมันคือการขบเม้มไปทั่วผิวเนียน พร้อมกับเล็งไปที่จุดเด่นของบริเวณหน้าอกนั้นก็คือ ยอดอกทั้งสองข้างที่เป็นสีชมพูแดงนิดๆ

         ริมฝีปากเข้าครอบครองยอดอกนั้นอย่างปรารถนา เสียงดูดและเลียยอดอกดังไปทั่วทั้งห้อง ร่างบางบิดกายเพราะความเสียว พร้อมน้ำตาที่ไหลซึมออกมาเพราะความเสี่ยวซ่านที่ได้รับ

         อืออ๊ามาร์คฮยอง

         “ หวานจริงๆมาร์คพูดแค่นี้เมื่อละจากผลงานที่ตนเองทำไว้ ตอนนี้ยอดอกของร่างบางเริ่มเป็นสีแดงเพราะร่างหนามัวแต่ลิ้มรสจนแบมแบมรู้สึกเจ็บ มาร์คทำการย้ายมาลิ้มรสอีกฝั่งให้เท่าๆกัน

         ฮึกฮยอง…”

         “ หึหึเป็นเมียฉันเถอะนะแบมแบมอย่าหนีไปอีกเลยมาร์คเอ่ยก่อนจะดึงกางเกงแบมแบมออกพร้อมโยนมันทิ้งไป และไม่ลืมที่จะถอดขอตนเองออกบ้าง

         ฮึกไม่ไปแล้วครับไม่ไปแล้วอย่าทำเลยนะครับอย่าทำเลยแบมแบมร้องขอ มือบางพยายามยื้อมือหนาของมาร์คไว้ เพราะมาร์คกำลังจะดึงปราการชิ้นสุดท้ายออกจากตัวแบมแบม

         ไม่! ฉันไม่มีวันยอม! นายต้องเป็นเมีย!” มาร์คปัดมือแบมแบมออก ก่อนจะถอดปราการชิ้นสุดท้ายของแบมแบมออก แบมแบมร้องเสียงหลงเพราะตอนนี้เนื้อตัวแบมแบมไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น

         อื้มได้เวลาแล้วสินะมาร์คเอ่ยเสียงเย็นก่อนจะจับสะโพกบางที่กำลังจะหนีตนไว้แน่น

         อย่าครับอย่า!” แบมแบมพลิกตัวหนีมาร์คเพราะอายที่ต้องเปลือยเปล่า แต่แบมแบมคิดผิด เมื่อแบมแบมหันหลัง มาร์คก็สะโพกแบมแบมขึ้นเข้าหาตนเอง ช่องทางสีหวานจ่อเข้ากับแก่นกายนั้นทันที!

         “ ไม่! ไม่นะครับ!” แบมแบมรู้ว่าตัวเองคิดผิดแล้ว แบบนี้มันเข้าทางมาร์คไปซะแล้ว

         อื้มฉันจะไม่ปล่อยนายอกจากห้องนี้ จนกว่านายจะได้เป็นเมีย!” มาร์คเอ่ยลั่น ก่อนจะทำการกดแก่นกายตนเองไปที่ช่องทางสีหวานนั้นทันที

         อ๊าก!! เจ็บ!!” แบมแบมกรีดร้องสุดเสียง เพราะร่างกายมันเหมือนจะขาดเป็นเสี่ยงๆ มาร์คกดแก่นกายของตนเข้าไปไม่ได้ เนื่องจากขนาดของร่างหนามันใหญ่เกินกว่าร่างบางจะรับไหว

         ทำไมกันมาร์คบ่น ก่อนจะดึงแก่นกายออก

         ฮึกเจ็บฮึกอย่าทำเลยแบมแบมตอนนี้ร้องไห้น้ำตานองหน้าแบบสุดๆ
         ร่างหนาเองก็อยากหยุด แต่ทว่าเจ้าแก่นกายของตนนั้นมันไม่ยอมสงบลงแม้แต่น้อย ร่างหนาจับสะโพกของร่างบางไว้แน่น ก่อนจะแหวกดูช่องทางสีหวานที่ปิดสนิท

         ร่างหนาตัดสินใจฝังใบหน้าลงกับช่องทางนั้น ก่อนจะตวัดเรียวลิ้นไปที่ช่องทางหวานจนเป็นเสียงที่เสียวซ่าน

         มาร์คฮยอง! มันสกปรก! ไม่!” แบมแบมที่กำลังจมอยู่กับความเจ็บ ก็เจ็บได้ไม่นาน เมื่อสิ่งที่อ่อนและร้อนกำลังลิ้มรสตนเองอยู่ ร่างบางกำผ้าปูที่นอนแน่น น้ำตาไหลคราวนี้เพราะความเสี่ยวซ่านอีกครั้ง

         “ ฮึกฮยองอ่ะอือ…” มาร์คสอดนิ้วเข้าไปในทางปากทางที่เริ่มขยายก่อนจะขยับเข้าออกเป็นจังหวะ

         ร่างหนาขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสอง และเพิ่มเป็นสามเพื่อให้ช่องทางขยายตัว จังหวะที่ดึงนิ้วออก ก็แทนที่ด้วยเรียวลิ้นบ้างเพราะมาร์คอยากให้มีอะไรล่อลื่น

         ทุกครั้งที่ส่งเรียวลิ้นของตนเข้าไป แบมแบมจะบิดกายด้วยความเสียวและเปล่งเสียงออกมาเพื่อระบายความเสี่ยวที่ตนได้รับ มาร์คชอบเสียงนั้นมากจึงพยายามลงเรียวลิ้นสลับกับนิ้วของตน

         อ๊าอืออะยะอย่า

         ฮยองฮึกฮยอง!”

         แบมแบมผวาสุดตัวเมื่อจู่ๆเรียวลิ้น และนิ้วถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า แก่นกายหนากดลงที่ช่องทางสีหวานที่เริ่มมีอะไรล่อลื่นแล้ว มาร์คไม่รออะไรอีกแล้ว ตอนนี้เสียงครางของแบมแบมกระตุ้นอารมณ์ของร่างหนาอย่างฉุดไม่อยู่

         แก่นกายใหญ่ถูกกดเข้าไปในช่องทางนั้นอย่าเร่งด่วน ร่างบางกำผ้าปูที่นอนแน่น น้ำตาไหลเป็นสายเพราะความเจ็บเริ่มถามหาอีกแล้ว

         เจ็บ! ไม่! ออกไป..ฮึกฮยอง!” แบมแบมร้องออกมาเพราะความเจ็บ มาร์คก้มลงจูบปลอบประโลมที่แผ่นหลังเนียนก่อนจะกระซิบที่ข้างหูเบาๆ

         ฮยองรักแบมแบมนะอย่าไปไหนอีกเลยทนหน่อยนะครับคนดีสิ้นคำมาร์คเท่านั้นล่ะ แก่นกายถูกดันเข้ามาจนสุดโคนจนแบมแบมกรีดร้องออกมาเพราะความเจ็บ

         อ๊ากกกกก เจ็บ!!!!”

         “ ฮึกเจ็บไม่เอาแล้วฮึกไม่หนีแล้วผมขอโทษ!” แบมแบมร้องครวญครางมาร์คเห็นถ้าไม่ดีจึงจับแบมแบมพลิกกายขึ้นมานอนหงาย

         ฮึกเจ็บแบมแบมถูกพลิกกายทั้งๆที่แก่นกายใหญ่ของร่างหนาเข้ามาฝังในตัวก็ยิ่งเจ็บหนักกว่าเก่า

         ไม่ร้องนะครับไม่ร้องนะอีกนิดก็ไม่เจ็บแล้ว…” มาร์คก้มลงปาดน้ำตาที่ใบหน้าเนียน ก่อนจะแช่แก่นกายไว้แบบนั้น ให้ร่างกายของแบมแบมได้ปรับตัว

         ฮึกฮยอง…” ตอนนี้มาร์คเริ่มขยับบ้างแล้ว เพราะดูเหมือนแบมแบมจะปรับตัวได้แล้ว

         อ๊ะ! อ๊า ฮยอง! ฮึก!” เสียงครางดังลั่นไปทั่วห้อง เมื่อมาร์คเริ่มโหดแรงทั้งหมดใส่ร่างบางจนตัวสั่นคลอน

         สองร่างกอดรัดกันและเร่งจังหวะเข้าออกอย่างแนบแน่นและเนิ่นนาน เมื่อทั้งสองฝ่ายเริ่มถึงจุดั่งฝัน ก็ยิ่งเพิ่มความแรงเป็นเท่าตัว ร่างบางแทบจะดึงผ้าปูที่นอนออกเพราะความเสียว มาร์คเองก็ไม่เคยรู้สึกสุขสมกับเซ็กส์เป็นสุดๆมาก่อน

         พร้อมกันนะอ๊า~~~~”

         “ อ๊า~~ ฮยองเมื่อสองร่างสุขสม มาร์คก็ปลดปล่อยน้ำรักของตนเข้าไปเต็มช่องทางสีหวานจนร่างบางรู้สึกร้อนวูบเพราะหยาดน้ำที่พุ่งเข้ามา

         มันไม่จบง่ายๆหรอกนะครับมาร์คเอ่ยเพราะแก่นกายของตนยังคงแข็งตระง่า ไม่มีทีท่าจะอ่อนลงไปแม้แต่น้อย ร่างบางเบิกตากว้าง


         ฮยอง!!!” และบทรักก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ตราบจนร่างบางสลบคาอกหนาไป