“ หึหึ…จ๊วบ ไม่มีรสชาติเท่าไรแต่ตัวนายหอมดี” เจบีบรรยายไปเรื่อยๆ พร้อมกับริมฝีปากที่ก้มลงไปดูดชิมยอดอกของร่างเพรียวอย่างช้าๆ แต่รุนแรงและเนิ่นนาน
“ อ๊ะ! เจบี! บอกให้หยุดไง!” จินยองน้ำตาซึมออกมาอย่างช่วยไม่ได้เพราะความเสี่ยวซ่านที่ร่างโปร่งมอบให้
“ เสร็จแล้วก็ต้องถอดกางเกงสินะ…” เจบีเอ่ยเมื่อละริมีปากออกมาจากยอดอกที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงจนจับได้
“ ฮึก…ไม่…อือ…”
“ ว้าว~ ขาวดีนะ” มือหนาเริ่มลูบไปทั่วต้นขาอ่อน ก่อนกายจะเลือนลงไปประทับจูบลงบนต้นขาขาวเนียนนั้นอย่างจงใจ
“ ฮึก…ไม่…ไม่เอานะเจบี…” จินยองตอนนี้ห้ามได้เพียงคำพูดเท่านั้นเพราะการกระทำของเจบีที่สัมผัสกับจินยองนั้น จินยองตอบรับสัมผัสนั้นหมดทุกอย่าง
“ ตอนนั้นไม่ได้ชิมตรงนี้ใช่ไหม” เจบีเอ่ยถามพร้อมกับมือหนาที่เริ่มรูดแก่นของร่างเพรียวขึ้นลงเป็นจังหวะ จินยองบิดกายพร้อมกับครางออกมาอย่างเสี่ยวซ่าน
“ ฮึก…อ๊ะ…หยุด…อ๊ะ…พอ…”
“ ขอชิมหน่อยล่ะกัน” สิ้นคำเจบีจินยองเบิกตากว้าง เพราะร่างโปร่งก้มลงไปไล้เลียส่วนหัวของแก่นกายนั้น ก่อนจะครอบริมฝีปากลงลิ้มรสทั้งหมด
“ อย่า!! ไม่!! อื้อ…พอ…พอแล้ว…อ๊ะ” สะโพกกลมได้แต่ยกขึ้นและบิดไปมาเพราะความเสียว ยิ่งจินยองบอกให้พอเท่าไร ร่างโปร่งยิ่งดูดและเลียแรงมากขึ้นเท่านั้น มือบางพยายามบิดออกจากเนคไทที่ผูกไว้จนข้อมือแดงไปหมด
“ ไม่เจบี! อ๊ะ! เอาออกไป อ๊ะ! อ๊า~” ความเสี่ยวซ่านแล่นขึ้นจนจุกอก จินยองเกร็งไปทั้งร่าง จนร่างกายกลั้นแทบไม่ไหวกระตุกและปลดปล่อยหยาดน้ำรักออกมามากมาย และเจบีไม่ได้ปฏิเสธหรือรังเกียจใดๆ กลับยินยอมดูดกลืนเข้าไปทุกหยาดหยด
“ เฮือก…อือ…อ๊ะ” จินยองถึงกับหอบหายใจอย่างหนักหน่วง เพราะสัมผัสที่ตนได้รับ แทบจะเผาหรือหลอมละลายร่างเพรียวไปจนหมด
“ ต่อจากนี้ทำอะไรต่อ อ้อ! ถึงคิวฉันปลดปล่อยบ้างแล้วล่ะ” เจบีเอ่ยพึมพำก่อนจะยกสะโพกร่างเพรียวขึ้นจนเห็นช่องทางสีสด
“ อย่า!”
“ อื้ม…สียังเหมือนเดิม” เจบีเอ่ยก่อนจะกรีดนิ้วตนเองลงไปตรงปากทางนั้นจนจินยองสะดุ้ง
“ อย่าทำเลย! ขอร้องล่ะเจบี! อย่าทำเลยนะ อย่าทำให้เรื่องของเรามันไปไกลกว่านี้เลยนะ ขอร้อง!” ก่อนที่จะเกิดอะไรต่อจากนี้ จินยองก็รีบเอ่ยปากขอร้องออกมาก่อน เจบีชะงักไปพักหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นและเดินหายไป จินยองมองตามแผ่นหลังนั้นก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“ เกือบไป” จินยองเอ่ยกับตัวเอง ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดแรง พลางคิดหาทางที่แก้เนคไทที่มัดตนเองอยู่ แต่ทว่าเพียงไม่ถึงเสี้ยวนาที เจบีก็เดินกลับมาพร้อมกับสภาพที่เปลื้อยปราศจากเสื้อผ้า จินยองเบิกตากว้าง
“ เจบี!!”
“ อย่าได้ดีใจไป แค่ไปถอดเสื้อผ้าน่ะ” เจบีเอ่ยนิ่งๆก่อนจะยกสะโพกจินยองขึ้นมา พร้อมกับแก่นกายที่คับแน่นของตนจ่อเข้าที่ปากทาง จินยองหน้าซีด ดิ้นหนีสุดกำลัง
“ ไม่!!! เจบี!!! ฟังบ้างสิ!! เรื่องของเรามันควรจบ!! คืนนั้นเราเมาทั้งคู่ มันต้องไม่ใช่แบบนี้!!” จินยองตวาดใส่เจบีด้วยความตื่นกลัว สะโพกบางพยายามยกหนีให้ออกจากแก่นกายที่คับแน่นนั้น
“ ใครว่าฉันเมา!!!!” เจบีตวาดกลับไปก่อนจะพยายามยึดสะโพกกลมเนียนนั้นไว้
“ เจบี….” ตอนนี้จินยองอยู่ในสภาวะช็อดสุดขีด
วันนั้นไม่ได้เมางั้นหรอ…
“ ฉันไม่ได้เมา อยากเอานายเป็นเมียนานแล้ว ปากจัดดีนัก อย่าพูดมากอยู่เลย…” ในระหว่างที่จินยองยังช็อคอยู่นั้น เจบีก็กดแก่นกายตนเองลงไปทันที เนื่องจากน้ำรักที่จินยองปลดปล่อยออกมาก่อนหน้านั้น เจบีเอามาเป็นตัวเบิกทางไว้อยู่ก่อนแล้ว มันจึงทำให้เข้าไปง่ายกว่าครั้งแรก
“ อ๊าก!!! เจบี!!! อย่าใส่เข้ามาแบบนี้สิ!!!” จินยองตกใจก่อนจะนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ จินยองยกกายขึ้นมองดูก็พบว่าตอนนี้แก่นกายของเจบีเข้ามาอยู่ในตัวจินยองหมดแล้ว
เจบีอาศัยช่วงจินยองเผลอกดเข้ามาจนสุดด้าม
“ ฮึก…แน่นดี…ชอบจัง” เจบีเอ่ยก่อนจะค่อยๆขยับแก่นกายเข้าออกเป็นจังหวะ
“ อย่าพึ่งขยับเจบี…อ๊ะ….ซีด…เจบี!!” จินยองแทบรับสัมผัสที่เป็นจังหวะกับเจบีแทบไม่ไหว
“ อ๊ะ…แรงไป…อ๊ะ…เบาๆ…” มือบางจำเป็นที่จะต้องยกขึ้นมากำกับแรงที่กระแทกลงอย่างช่วยไม่ได้
“ ว้าว~ แน่นสุด…อ๊า…ฮึก…” เจบีครางในลำคออย่างพึงพอใจ พร้อมกับเร่งจังหวะของตนเองอย่างหยุดไม่อยู่
“ ไม่ไหวแล้ว…เจบี…อ๊ะ…อ๊า….” จินยองเริ่มไม่ไหวแล้ว
“ พร้อมกันนะ…อ๊า!!!” และท้ายที่สุดทั้งคู่ก็ถึงฝั่งฝันด้วยกัน หยาดน้ำรักของจินยองพุ่งออกมาจนเลอะหน้าท้องไปหมด ส่วนของเจบีก็พุ่งเข้าไปในร่างของจินยองอย่างแรง จนข้างในร้อนจนจินยองสัมผัสได้
“ ฮึก…พอ…พอแล้ว”
“ ยังหรอก…วันนี้วันหยุด ต่อได้อีกยาว”
“ เจบี!!!!”
